6 jul 2019 |
Steeds dichterbij nader je wie jij werkelijk bent, steeds meer volg je de stem van je Ware Zelf, steeds meer ga je doen waarvoor je gekomen bent op Aarde, steeds meer ga je leven vanuit je Essentiekwaliteit en druk je deze uit in jouw manifestaties op Aarde. Je nadert de Waarheid; de Waarheid van de Goddelijke Schepping en de Waarheid over wie Jij Bent. Je geeft jouw unieke vorm aan de Goddelijke stroom die door ons allen heen beweegt. Dit artikel is één uit een organisch ontstane reeks over aardse en spirituele ontwikkeling.
Wie ben jij?
Wie Ben Jij? Heb je enig idee van waar je gekomen bent en wat je komt doen in deze tijd op Aarde? Hoe ver ben je met het van je af gooien van de schillen die je allemaal niet bent? Je hebt je ziel en je ego en je wereldse persoonlijkheid en die mogen er zijn en mogen zich ontwikkelen. Je hebt kleine ik-jes en innerlijke kinderen en strenge ouderstukken en andere donkere stukken, allemaal velden van onze creatie, leuk om mee te werken en er dan weer afscheid van te nemen. Je herstelt je verbindingen met de Kosmos en haalt allerlei zieledelen op met je vroegere incarnaties en je werkt je een slag in de rondte om op Aarde een prachtig, liefdevol wezen te worden met Goddelijke krachten.
Wat is Essentiekwaliteit?
Ha! En wat geeft richting aan jouw Goddelijke Krachten in samenwerking met de Goddelijke creatiestroom door jou heen? Dat. Dat is jouw unieke Essentiekwaliteit die zich uitdrukt door jouw Ware Zelf heen. Heb je haar al eens gevoeld? Weet je wat er gebeurt als je dat gaat leven? Alles verandert. Je komt krachtig in jezelf te staan, je krijgt Goddelijke inspiratie en volgt met je denken en handelen een innerlijke beweging die alles manifesteert waar jij je wensen en ogen op richt.
Je Essentiekwaliteit heeft alles te maken met de dimensie of realiteit van waar jij uit afkomstig bent. Deze Goddelijke kwaliteit wil zich uitdrukken op aarde in de missie waarvoor jij gekomen bent. Je bent één van de Lichtwerkers of Lichtbrengers die de Gouden Samenleving met elkaar en vele Lichtwezens om ons heen initiëren. We voelen de aandrang van binnenuit om ons volledige potentieel te ontwikkelen, terwijl we vaak nog niet weten wat, hoe en waarnaar toe. Langzamerhand worden de sluiers van ons bewustzijn opgelicht door de vele kosmische stralen die op aarde op ons neer regenen en door het werk van de vele Lichtmeesters van buitenaf en hier op aarde geïncarneerd.
De Ascentie van de Aarde
Door onze Essentiekwaliteiten die van ver komen en van allemaal verschillende oorsprong zijn en hoge trillingen dragen, brengen we een beweging op aarde gaande die zijn weerklank zal hebben in het gehele Universum. Het begint bij het optillen van onze omgeving om daarna de hele Aarde een ascentiestap verder te helpen en dat is cruciaal voor een nieuwe beweging van het hele Universum. Het zal op Aarde iedereen samenbrengen in vrede, broederschap, coöperatie en Universele Liefde om door te stijgen naar de Eenheid en Onvoorwaardelijkheid van de Vijfde dimensie waarin we een werkelijk gelukkige Gouden Samenleving zullen stichten.
———————
Ik kom uit het Land van de Liefhebbenden
Daar waar het stil is, er zijn geen trillingen, er is geen frequentie.
Ik heb geen lichaam, er is Geest, Bewustzijn en Essentie
Het is boven de centrifugale Universa, het is boven Tijd.
Ik mis mijn Land
Ik mis de stilte
Ik mis de vrijheid en het denkvermogen.
Ik moest alles afleggen om hier te komen
Ik werd gesluierd en ben verdwaald geraakt
Ik mis Wij.
Wij zijn gekomen
Om de Aarde uit het slop te trekken
Om de mensen overeind te helpen
Om Licht te brengen in de duisternis
Voor de Unificatie van het Universum.
Met heel mijn hart,
Babette
Dit artikel volgt op een reeks organisch ontstane artikelen over aardse en spirituele ontwikkeling volgend op de gelijknamige workshops.
Het Pad naar Onvoorwaardelijke Liefde
In het Licht van de Waarheid Spreken
Transparantie in alle Lagen van je Zijn
Vruchtbare Grond Vinden
Dit artikel is geïnspireerd door Het Kennisboek
27 jun 2019 |
En als je denkt dat je nu wel Ontwaakt bent of Spiritueel Ontwikkeld, wat dan? Waar breng je dat dan naartoe? Gezellig mediteren en dansen bij de spirituele zomerfestivals? Workshops met engelen of goeroes blijven bezoeken? Of blijf jij juist somberen? De wereld om je heen doet pijn of boeit je niet? En nog één: jij hebt het druk genoeg, niet teveel nadenken, gewoon lief zijn voor iedereen. Jij zal wel merken wanneer het jouw tijd is, gewoon in het nu blijven. Terwijl feitelijk iedereen nog Blijft Zitten Waar Die Zit. Eigenlijk weet ook jij je nog geen raad. Veel Lichtwerkers, Hsp-ers en Nieuwetijdskinderen gaat het nog zo. Zij verspillen hun krachten!
Trappelende missies
Onze missies staan te trappelen en het is niet tien voor twaalf, maar twaalf uur. De hele Lichtwereld wacht in spanning op onze eerste stapjes, babystapjes, maar ieder zo’n kleine beweging wordt aangemoedigd en toegejuicht. Steeds weer laten onze trouwe Vrienden weten hoe groot de uitwerking is van zo’n stapje in het héle universum. Ach, mijn werk is nu best wel leuk eigenlijk en ik heb het geld nog nodig. Het komt wel.
Pfffffff. Ik heb het te doen met al die grote buitenaardse entiteiten van binnen en buiten dit universum die 24 uur per dag met ons bezig zijn om ons over de rand van de afgrond te tillen. Ze hebben al zoveel voor ons gedaan en soms geven zij aan dat ze niet weten hoe ons de werkelijkheid te laten doordringen. Er is geen tijd! Het is nu of nooit! Het is allemaal Echt Waar! Twijfel niet langer, ook jij bent een Mens met Goddelijke Krachten! Je hoeft ze alleen maar te gebruiken en het onvoorstelbare wordt mogelijk!
Wij zijn de Lichtwerkers. Wij zijn oude zielen speciaal gekomen in deze tijd om de mensheid te helpen verlichten. We hebben dat als onze taak afgesproken voor onze huidige incarnatie. Diep van binnen weten we ons hele leven al dat we voor iets bijzonders bestemd zijn en hebben we moeite gedaan om ons te ontwikkelen op vele manieren en onze ogen te openen voor de Waarheid. Er ontbreekt echter nog iets. En daar wachten we op.
Zaadjes planten
Wat ontbreekt is onze focus op de realisatie van onze ware dromen. En om je te focussen moet je aan de slag gaan, want een missie voor jou dient zich niet vanzelf aan als jij erop blijft wachten en komt zeker niet vanzelf tot manifestatie. De manifestatiestroom ontstaat pas als jij de eerste stappen neemt, maakt niet uit hoe of waarmee, mits je voelt dat het echt van binnenuit komt en je merkt dat het diepe bevrediging geeft, of nieuwe, verrassende inzichten. En nieuwe zin! En als het eerste stapje nog niets doet, dan neem je een stapje een andere richting op, trial-en-error, net zolang totdat je merkt dat er iets aan gaat staan bij je. Als je op deze wijze een tijdje bezig gaat, merk je dat álles in beweging komt.
Als je je zaadjes plant in vruchtbare grond dan kom je in een flow terecht die je hele werkelijkheid verandert. Je krijgt plezier, komt hoger in trilling, ziet opeens de wereld door een roze bril en alles lijkt nu vanzelf te gaan, zelfs de administratie en de schoonmaak. En je omgeving gaat het ook merken!! Je krijgt de vermogens om iedereen die ervoor open staat mee op te tillen. En dat is precíes onze Bedoeling. Eerst onszelf ontwikkelen in het aardse én spirituele om daarna andere mensen in ons proces mee te nemen. In deze tijd gaan we hand-in-hand door de Poort van Verlossing.
Hoe het bij mij ging
Neem mij nou. Ik kom vanuit de zoveelste periode van terugval, waarin ik me dit keer met de stroom mee heb laten drijven. Ik heb het zodoende niet als een zwart gat ervaren. Dat is het ook niet als je het goed beschouwt. Ik groeide verder naar gezondheid na jaren van ziekte en rustte uit na evenzovele jaren van overlevingsstand. En ik groeide! Ik ben geaarder dan in al die jaren en heb zodoende eindelijk een stabiele grond gevonden voor mijn spirituele aspiraties.
Ik liet in november alles achter me, huis en praktijk, en ging deze winter doorheen een nieuwe geboorte, hier in een ander deel van het land. In februari pas voelde ik kriebels om weer iets in de wereld te zetten. Degene die mij een beetje gevolgd heeft op Facebook, zag dat ik naar buiten kwam met berichten over mijn voortgang in het proces en weet dat het daarna weer een tijdje stil was. In deze tijd zocht ik vruchtbare grond voor de Goddelijke Taken die ik op mij heb genomen en waarvan ik slechts de contouren zag. Wat een worsteling was dat! Het is te groot, ik zal me wel vergissen, ik weet niet hoe, ik ben nog te moe. Gewoon hetzelfde drama van voorheen en nu niet door een uitgeput lichaam, maar door me te laten ontmoedigen door een paar fikse teleurstellingen die ik ondervond in de afgelopen jaren. Deze teleurstellingen hadden aandacht genoeg gekregen. Moet ik nu weer opnieuw beginnen? Ja, gewoon opnieuw, actie!
De motor op gang brengen
Ik vroeg van binnen ‘wat dan?’ maar kreeg geen antwoord. Mijn eerste stappen die met vreugde en energie werden beantwoord, waren die met het uitschrijven van workshops en daarna met artikelen voor de Lichtwerkers. Ik bleek voor maar acht ontvangers van mijn berichten te schrijven, las ik dan op Facebook, dus het was lastig om de moed erin te krijgen. Tot ik opeens een medium vond voor mijn artikelen, zonder ernaar op zoek te zijn, maar wel verlangend. Nu voel ik opeens meer schrijfenergie en de titels van de workshops en de inhoud van de artikelen ontstaan rimpelloos.
Ik stuitte op een thema via het lezen van een boek wat opeens in mijn beeldscherm verscheen en waarbij ik ingevingen kreeg. Inmiddels heb ik een Goddelijke Missie door gekregen, waaraan ik mij, weer eerst met hortende motor, heb overgegeven. De andere grote taak ligt nog vormloos in het nabije verschiet. Ik werk daarnaartoe in de tijd mij gegeven en dan zal deze taak zich geleidelijk aan mij ontvouwen. De spirituele en praktische tools om alles mogelijk te maken, zullen mij aangereikt worden door de Lichtwereld en via de mensen die het ingegeven krijgen om mij te helpen.
Ondertussen werkte ik aan mijn website en leerde ik met Facebook omgaan, beslist niet mijn hobby’s. Doordat ik weer een zinvolle bestemming had, raakte mijn energie op zodanig niveau dat ik het met goede intentie en volharding kon oppakken en afronden.
Er is altijd hulp, prachtige, getergde Lichtmensen. Je hoeft er maar om te vragen en het komt naar je toe. Vertrouwen daarbij is het allerbelangrijkst en jouw inzet om je taken aan te vangen. We kunnen niet geholpen worden als we er niet om vragen, er niet voor open staan, er niet in geloven. We hebben een vrije wil gekregen. Op een aantal vragen lijkt geen antwoord te komen, omdat je zelf je leven inhoud mag geven en daarbij je lessen ontvangt. Maar als je in nood zit en roept, dan krijg je altijd antwoord. Ik riep om mensen op mijn pad te sturen om mee te kunnen werken. Ze kwamen.
Droom, droom, droom. En creëer daarmee je eigen Goddelijke Taken op aarde. Missies worden je gegeven vanuit het Goddelijk Plan, dus ga er niet op zitten wachten en ontwikkel je intussen. Kom in beweging mooie Lichtwerkers, Hsp-ers en Nieuwetijdskinderen. Kom uit je lethargie en zet je brein aan tot actie om jouw unieke bijdrage te zaaien in de vruchtbare grond van de Grote Co-Creatie van de Gouden Tijd.
Met Liefde en Scheppingskracht.
24 mei 2019 |
Er is een pogrom gaande op belangrijke en onschuldige planten, zoals de Japanse Duizendknoop! Daar moet snel een einde aan komen, want juist deze planten worden belangrijk voor onze overleving en de overgang naar de nieuwe samenleving. Wist je dat alle planten (en dieren) afzonderlijk, een unieke spirituele betekenis hebben voor ons en diverse functies voor hun omgeving? Ik ben met Yvon in het Edese bos geweest om te ervaren en te helen.
De Japanse duizendknoop
Een week geleden stond mijn achterbuurman opeens op de ons scheidende wal in mijn achtertuin als een wilde planten eruit te rukken. Ik liep gehaast naar hem toe: “buurman je staat in mijn tuin.” Hij zegt: ”weet je nog dat ik je vorige keer vertelde over de Japanse duizendknoop en hoe gevaarlijk die is? ”Ja buurman, dat weet ik nog. Ik éét deze plant, buurman, het is familie van de rabarber.”
“Als we ons nou eens niet zo laten ophitsen door broodjes Aap dan kunnen we ons af gaan vragen wat de functie van zo’n plant is. Moet je je voorstellen dat die door beton heen breekt! Die plant kan iets wat de mens zelf niet eigenhandig kan!” “Ja, ja, maar niet in mijn tuin, hij woekert overal heen.” “Buurman, als we deze plant nou gewoon waarderen voor wat ie is en we geven hem een rustig plekje en de rest trekken we er voorzichtig met wortel en al uit, dan gebeurt er niets en doet hij gewoon z’n werk, om weer te gaan als hij daarmee klaar is.” “Nou”, zegt mijn buurman, ”ik zal het wel zien. Maar pluk dan je rabarber aan mijn kant van de wal!”
’s Middags maak ik contact met de Japanse duizendknoop. Ik vraag hem wat zijn functie voor ons is. Luid en duidelijk komt door: “licht in dode grond brengen”. Ik ben onder de indruk. Hoe fantastisch mooi en complex kan de natuur zijn! Overal waar deze plant groeit, dat kan ik hier op het park goed zien, is de grond totaal uitgerangeerd. Door vele verplaatsingen en braak liggen en gebrek aan voeding (compost). Het klopt allemaal zo wonderschoon. De Japanse duizendknoop op mijn wal (waar jarenlang plastic gronddoek overheen heeft gelegen) gaat akkoord met het hoekje waar hij zich nu gevestigd heeft en ik mag naar believen oogsten voor rabarber!
De Amerikaanse Vogelkers
Eergisteren waren we in het bos, in contact met verschillende bomen, de bosdeva en andere natuurwezens. Ik zag een boompje staan waarvan ik de zaailingen momenteel dagelijks verwerk in smoothies en salades omdat ze zo lekker zijn en ze in dichte tapijten her en der in het bos te vinden zijn. Opeens begon het me te dagen wat het was: Amerikaanse Vogelkers! Natuurlijk, het staat overal! Ik vraag het aan het boompje en ik krijg mijn vermoeden bevestigd.
Ik vernam onlangs dat alle importbomen in Ede en in het hele land geloof ik, uit de gratie zijn. Bomen die jong of oud zijn, zich geweldig hebben aangepast aan ons klimaat en ons gebrek aan verbinding met de natuur hebben overleefd vinden wij opeens niet goed meer. Het oorspronkelijke bos moet terug komen! Het “oorspronkelijke bos”? Uit welke tijd is het oorspronkelijke bos dan? En dat zou in deze tijd van luchtvervuiling, bodemverontreiniging, klimaatverandering en allerlei andere nieuwe factoren weer moeten inpassen nu? De eens geïmporteerde Amerikaanse Vogelkers is één van de mikpunten van haatzaaierij en wordt overal hier in Nederland bestreden.
Nu vraag ik de Amerikaanse Vogelkers wat hij komt doen voor ons mensen. Houd je vast, dit is wat hij zei: “vrede in de harten van de mensen brengen”. Dit is ongelooflijk en zo mooi! We hoeven maar zo weinig te doen zelf, íeder tijdvak weer worden we geholpen door de zich aan ons aanpassende natuur om ons heen. Deze grootse, onmetelijk intelligente goddelijke natuur, planten én dieren, is er helemaal voor ons mensen, en stemt zich geheel af op het ondersteunen van onze levensweg op aarde. In iedere tijd, op iedere plaats en ook nog voor ieder persoonlijk als je je eigen tuin en moestuin hebt. En wat doen wij ermee?
Ik kijk thuis na wat er bekend is van de Amerikaanse Vogelkers. Ik lees dat zijn bijnaam is: ‘Amerikaanse Vogelpest’. En de bladeren zouden giftig zijn. Hoezo Vogelpest? Ik eet het al een paar weken bijna iedere dag en de vogels eten de bessen. Ik word er helder en alert van, zoals van alle groen uit de natuur. We laten ons steeds verder afleiden van wat gezond is door broodjes Aap, met opzet in de wereld gezet door diegenen die geld verdienen en macht vergaren met het ons op een dwaalspoor zetten.
De Amerikaanse Vogelkers wordt al tientallen jaren bestreden met alle mogelijke pesticiden en andere middelen. Het is tot dusverre niet gelukt hem uit te roeien, integendeel. Iets gelijksoortigs kun je natuurlijk zeggen over de paardenbloem en de brandnetel die men ook nooit weg heeft kunnen krijgen. Wat zegt dat over deze planten? Waarom doen de dennen uit Amerika het zo goed hier in de bossen en staan de sparren en coniferen er in allerlei vormen en soorten zo statig bij, dat je er stil van wordt als je er een perceel van benadert? Er hangt altijd zo’n mysterieuze sfeer tussen deze bomen, als je goed kijkt zie je een witte nevel hangen. Zouden hier natuurwezens zich nog thuis kunnen voelen? De trollen, de elfen, de engelen? Terwijl wij daar met ontzag staan maken ze zich aan ons kenbaar…
Het Edese bos ervaren en helen
We ervaren veel geweld in het bos. Van de houtkap, van de luchtvervuiling, van de elektro-magnetische straling. We maken contact met een groep coniferen met prachtige geometrische patronen in hun bast, die het op wilden geven, alleen en juist omdat we ze met geen blik waardig keuren. En met majestueuze dennen die er geen zin meer in hadden, nu ze ten dode zijn opgeschreven. Dat weten ze gewoon! We geven ze allemaal onze bewondering, ons medegevoel, onze erkenning en onze dankbaarheid. Dat doet al heel goed. En we doen méér.
In onze verbeelding schetsen we een schitterend, welvarend Edese bos van de nabije toekomst. Vele gelukkige gezinnen vertoeven een hele heerlijke dag spelend, lachend, genietend en onderwijl bessen en kruiden plukkend in het bos en dit alles in verbinding! We zetten het hele Edese bos in onze liefde en in stralend wit licht en tot slot kunnen wij onszelf laven aan een enorme, krachtige beuk met vele zij-armen. Hij heeft een hele heksenkring aan kleine sparren om zich heen verzameld, allemaal verdroogd. Hoezo verdringen de naaldbomen de beuken?
De bossen beschermen tegen elektro-magnetische straling en de komst van 5G
Dit artikel lag een paar dagen stil vanaf hier. Het is niet af. Ik word er kriegelig van. In een meditatie ga ik weer eens naar het oerbos in Bretagne, wat Yvon en ik energetisch beheren. Hoe kan het zich beschermen tegen de komst van 5G, waar ik zelf zo tegenop zie? Na wat gepuzzel voel en zie ik wat ik kan doen. Er ontstaat een beweeglijk laagje energie pal om de kruinen van de bomen heen. Het heeft alle kleuren van de regenboog in zich en het spettert een beetje zoals een sterretje van ons Nieuwjaarsvuurwerk, maar dan compacter.
Ik vraag aan mijn ware zelf of het bos nu beter beschermd is. Dat is het! Het bos zelf reageert vreugdevol. Vanmorgen deed ik hetzelfde voor het Edese bos, in heel korte tijd. Het is nu voor iets meer dan 20 % beschermd, in ieder geval komende maanden. Ik begon de hele Veluwe te doen en dan opeens haak ik halverwege af. Dit is vele malen mooier en krachtiger om te doen samen met anderen! Een oproep hierbij! Lieve, mooie lichtwerkers en andere goddelijke mensen, mijn vurige wens is de aarde helpen herstellen met nieuwetijdsenergieën en –creaties. Maar het is niet de bedoeling dat ik dit alleen doe! Wie-o-wie komt er met mij co-creëren?!
Met Liefde en Geestdrift en Verlangen!
Babette
Dan nog iets: als je het bos ingaat, kijk eens of je dat kunt doen om iets te brengen in plaats van je zelf op te laden. Ga er met een open houding en een zacht gemoed heen, dan kun je veel ontdekken. En met vrolijkheid en liefde en mooie verwachtingen fleurt alles voelbaar op. Het is vooral onze aandacht die de natuur mist. Dit goddelijke paradijs is speciaal voor ons aangelegd! En het is de bedoeling dat wij met onze goddelijke vermogens deze natuur mede vormgeven! Prachtige mensen, onze bossen zijn er nu nog. En al die krachtige overlevers in het bos hebben precíes díe eigenschappen die wij straks nodig hebben voor onze overleving. Laten we met onze gedachten een overvloed aan rijke bossen en natuur in de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen planten.
p.s. p.s. En dan heb ik het nog niet gehad over onze dieren! Onze prachtige, liefhebbende, door god gegeven creaturen! De ziekte van Lyme krijgen door een tekenbeet? Broodje Aap! Lekker met blote armen en benen het bos in!!
Lezen over de Bedoeling van de natuur en onze scheppingskracht in: De Zoemende Ceders van Rusland, oftewel Anastasia, alle delen! Auteur: Vladimir Mégre.
14 apr 2019 |
Gisteravond laat klopte ik nog aan bij de schilder hier op het park voor een mededeling. Zijn hond vliegt naar de deur en de man buigt zich over naar de hond en begint ongenadig tegen hem te schreeuwen, alsof hij hem met zijn stem en zijn gestalte wil vermorzelen. Hij haalt me vervolgens zacht en vriendelijk pratend naar binnen, zegt iets doms om de hond te verontschuldigen en begint een ogenschijnlijk geïnteresseerd gesprek, terwijl ik naar de hond duik en deze kalmeer. Onderwijl gaat het gesprek al snel over in geklaag over het parkbeheer. Ik merk dat ik niet verder dan de mat wil komen en sta daar een beetje ingedoken alsof ik mijn laatste oortje versnoept heb. Uiteindelijk weet ik uit te brengen dat ik geen behoefte heb aan dit soort geklaag, want we halen elkaar alleen maar omlaag in de energie. Dat is hij met me eens. Ik ga weg.
Slachtoffer worden
Onderweg realiseer ik me dat ik bang was voor zijn agressie en me daarom afsloot en aanpaste. Ik heb deze man niet gezegd hoe ik schrok van zijn agressie en ben ook niet onmiddellijk weggelopen, wat eigenlijk het eerste opkwam. Ik stond me gedeisd te houden, steeds voorzichtig mijn woorden kiezend. Ik stond niet in mijn kracht. Ik wilde graag mijn vriendschap geven aan deze kwetsbare getergde en ook zeer spirituele man. Maar hij was ook al eens tegen mij uitgevallen. Ik bleef toen wel staan, liet het niet binnen, keek hem aan en besefte hoe overstuur hij is door recente gebeurtenissen in zijn leven. Hij stelde zich onmiddellijk bij en ging over op vriendelijke vleierij. Ik zie nu in dat hij niets kan met vriendschap op dit moment.
Uit de energie stappen
Bij destructiviteit van mannen kun je beter gewoon meteen weg zijn, zij moeten dit zelf oplossen en je kunt ze alleen maar helpen door ze een (potentieel) slachtoffer te ontnemen. Ze worden dan geconfronteerd met wat hun agressie teweeg brengt en gedwongen naar de uitlokkende gevoelens en gedachten te kijken en de gevolgen ervan. Ze kunnen dan de bewuste keuze maken om dit niet meer toe te staan van zichzelf in plaats van het steeds weg te kletsen alsof er niets gebeurd is. Juist bij sommige spiritueel ingestelde mannen is agressie en destructie een waar obstakel op het pad van de liefde en de hereniging met het vrouwelijke.
‘De schilder’ is een zeer gevoelige man, die vanuit een hoger perspectief naar onze wereld kan kijken. Hij is makkelijk en natuurlijk met zijn vriendschap naar iedereen en verplaatst zich ook daadwerkelijk in de ander. Hij heeft helderziende vermogens en onderhoudt het contact met zijn recent door geweld omgekomen dochter en houdt zijn hoofd bij elkaar door verder te kijken dan 3D. Hij weet van een hogere bestemming nu, maar denkt dat dat nog niet aan hem besteed is.
De rol van de vrouw
Zo heb ik de laatste paar jaren meerdere mannen gezien, met name in mijn praktijk, gestuurd door hun vrouw. Het destructieve zit er diep in. Als alle karma is opgelost en de jeugdpijnen ontrafeld en deels doorleefd, dan nog steekt het weer de kop op in de relatie met hun vrouw als een duveltje uit een doosje, een hardnekkig gewoontepatroon. Het is precies dit destructieve gedrag van het mannelijke wat de wereld in tweeën doet splijten in deze tijd. Het is wat alle oorlogen uitlokt, honger veroorzaakt, de relatie met vrouwen ernstig verstoort en de aardkorst aan het verwoesten is.
Wie durft het erover te hebben met ze? En het aan te kaarten met al die vrouwen die dit blijven ondersteunen in hun relaties met agressieve mannen. Door slachtoffer te spelen of door mededader te zijn door het gewelddadige gedrag van hun partners jegens anderen of jegens de aarde te blijven ondersteunen. Door niets te zeggen en door niets te doen. Of door evenzo agressief te worden. Juist in deze tijd lopen de emoties hoog op en dienen de spirituele mannen een stapje dieper te gaan in dit knelpunt op de weg naar balans tussen het mannelijke en het vrouwelijke, naar vrede op aarde op een bloeiende planeet.
Destructief gedrag van dieren
En terwijl ik mijn laatste zin schrijf komt een van mijn katten binnen gelopen met een levende muis, weer een uitdaginkje op mijn pad. Ik raak niet van streek en loods de kat met zachte hand met muis en al naar buiten, alwaar hij, weet ik, het dier snel zal doden i.p.v. hem binnen los te laten en ermee te gaan spelen. Weet je dat dieren het doden van andere soorten van ons, de mens, hebben geleerd? De mens is ook de enige in het hele melkwegstelsel die zijn eigen soort bewust en stelselmatig doodt.
De oorsprong van de strijd tussen het mannelijke en het vrouwelijke. Atlantis.
Wie helpt de (spirituele) man naar de wond in zichzelf te kijken? De wond die mede door de vrouw is ontstaan? Hoe, waar? Op Atlantis heerste het vrouwelijke principe. De vrouw, de priesteres, werd geëerd vanwege haar spirituele vermogens en haar grote liefdeskracht. Het mannelijke aspect sneeuwde een beetje onder in de hoogtijdagen van Atlantis, dat wat we als ‘het paradijs’ beschouwden. Ze verveelden zich, de mannen, voelden zich de mindere en gingen als het ware ‘spelen’ met hun creatiekracht. Dat leidde uiteindelijk tot de ondergang van Atlantis. Mannen lopen daardoor met een groot schuldgevoel rond, durven hun goddelijke krachten niet te gebruiken, wat aanleiding kan geven tot frustratie en agressie. Dit werd aangewakkerd in de periode na Atlantis doordat het mannelijke principe de overhand werd gegeven en ons contact met de geesteswereld voor ons werd afgesneden. De macht van de man verwerd tot machtsmisbruik en gewelddadigheid. Vrouwen namen bij hun gebrek aan macht de slachtofferrol in en werden kwaadaardige konkelaars die niet te vertrouwen zijn. De verwijdering tussen man en vrouw was compleet.
De gevolgen van de ondergang van Atlantis zijn nog steeds zichtbaar in de grote tegenstellingen van deze tijd. Tegelijkertijd worden de nieuwe kinderen van deze tijd met androgyne eigenschappen geboren. En is met alle lichtwerkers van de aarde, met hulp van die van daarbuiten, gewerkt aan het oplossen van het karma van Atlantis. We zijn op retour en dit keer naar een complete, aardse samensmelting van het mannelijke en het vrouwelijke! Echter op de kanteling van de tijdgeest botsen de extremen nog tegen elkaar en spatten uiteen. Wie o wie helpt de man om in zijn ware goddelijke natuur te gaan staan? Een natuur van onvoorwaardelijke liefde en hoederschap voor al wat leeft. Welke vrouw trekt zichzelf uit het slachtofferschap en mededaderschap omhoog en raakt de man aan met de liefde van haar geopende hart?
Heling: mijn vriendin en haar man
Een vriendin van mij is het gelukt om haar relatie met een prachtige fijngevoelige doch gewelddadige man en vader van haar kinderen een stap in de goede richting te tillen. Ze heeft daartoe zichzelf goed onder de loep durven nemen. In een sessie met mij vorig jaar liet ze alle karma los wat te maken had met haar vele pogingen in vorige levens om via manipulatie en bedrog aan haar gewin te komen. Vervolgens constateerde ze dat ze in deze tijd nog steeds aan het manipuleren was. Ze besloot om het op deze wijze haar wil aan anderen opleggen te staken.
Meer en meer liet ze zich drijven op de flow van het moment en kon toen merken dat ze zich aanpaste aan het humeur van haar man uit angst dat ze niets voorstelde. Ze zocht meer aarding voor wie ze werkelijk is. Door te starten met haar eigen praktijk, door het maken van nieuwe vruchtbare vriendschappen en door zichzelf meer te gaan uitspreken in het openbaar en tegen haar man. Ze leerde om niet meer te reageren op hem en kon steeds beter in zichzelf blijven staan. Wat ze al die tijd tevens heeft gedaan is van haar man houden, in hem geloven en zijn kwaliteiten zien.
Ik was onlangs bij ze en merkte dat de voelbare strijd en spanning gedaald is, dat hun kinderen onafhankelijker beginnen te worden en dat haar man durft aan te geven dat hij boos is en waarom, i.p.v. dreigend te worden en uit zijn dak te gaan.
Samensmelting van het vrouwelijke en het mannelijke
De oorlog tussen de seksen mag voorbij zijn. In liefde kunnen we alle wonden met elkaar helen door de strijdpunten vanuit een hoger perspectief te bekijken. We zien en voelen dan ook door de materie heen wie de ander werkelijk is. Dat is zoveel meer dan de persoonlijkheid die voor ons staat en die werkelijk alleen maar precies ons onze lessen geeft die we nodig hebben. In ons woedt de strijd ook nog tussen het mannelijke en het vrouwelijke. Het goddelijk vrouwelijke zit nog onderdrukt uit angst voor kwetsbaarheid en het goddelijk mannelijke vanwege schuld en schaamte. Het mag voorbij zijn de strijd, er mag van binnen een diep begrip ontstaan voor beider functie en ontwikkeling in de tijd. Beide polen mogen tot volledige ontwikkeling van potentieel komen in deze tijd en er mag balans ontstaan in deze krachten, van waaruit ze kunnen samenvloeien in liefde en onze ongekend grootse krachten en talenten tot ontsteking brengen.
25 mrt 2019 |
Het Pad naar Onvoorwaardelijke Liefde
Het sist en het knettert, het raast en het dondert en vervolgens valt het weer stil om opnieuw te beginnen. Alle kanten gaat het op. Ik reik naar boven en naar beneden, naar het mannelijke en naar het vrouwelijke, ik leef in gisteren, heden en vandaag. Lutger et Emergo! ik worstel en kom boven.
Vrouwelijke Liefde
Gisteren dobberde ik op vrouwelijke wijze wat rond in de nieuwe tuin en kreeg fantasietjes over de verdere invulling. Het idee van een stenen kronkelpaadje door het gras maakte mij zielsgelukkig. Mijn nieuwe achterbuurman maakte kennis en gaf me koffie en een ongevraagde tip over het dichtstbijzijnde tuincentrum waar ik me vervolgens nieuwsgierig heen begaf. Het blijkt op biologische wijze te kweken! Met mijn kruiwagen haalde ik een laatste portie schone grond van het park hier en onderweg sprak een prachtige jongeman me enthousiast aan en maakte vriendschap. Op de terugweg zette een Poolse man spontaan zijn auto voor mijn neus stil en nam mijn zware kruiwagen over. Het ging zo snel dat ik terug liep om zijn motor af te zetten.
Mannelijke Scheppingskracht
Andere dagen ga ik meer plansgewijs te werk, ik heb een idee en er ontstaat een doel waar ik me naartoe beweeg! Ik ben gedreven en consciëntieus en ik ga er helemaal voor. Ik val niet stil voordat het volbracht is. Ik moet mezelf tot rustpauzes dwingen anders neemt het me helemaal over en dan loop ik mezelf voorbij en ook het doel en dat eindigt in vermoeidheid en misère! Het mannelijke en het vrouwelijke, strevend naar evenwicht en vervolgens eenwording.
Boven en Beneden
’s Nachts word ik om een uur of vier uur wakker. Meestal niet blij, maar vlak. Ik ga eruit en mediteer. Ik maak contact met moeder Aarde en laat mijn licht vanuit mijn goddelijke bron boven en beneden mij helemaal door mij heen stromen. Ik voel me levend en transparant en een met mijn bestemming op aarde. Ik houd van het leven en heb volkomen vrede met de Schepping. Ik voorzie een nieuwe magische, stralende dag. Later in de ochtend sta ik vol verwachting nog eens op. De zon schijnt en er ligt een hele dag spiernaakt voor mij klaar!
De Schepping
Alles begint naar mijn hand te staan, met de scheppingskracht van mijn hele wezen tover ik een nieuwe wereld om mij heen, vol van Liefde, Vrede en Saamhorigheid. Ik geef me in gelukzaligheid over aan het mysterie wat De Schepping heet en vervul mijn grootste dromen hier op Gaia’s gezegende en getergde aardkorst, ons beloofde paradijs. Ik voel mij immer door haar verwelkomd en onvoorwaardelijk in haar armen gekoesterd. Ik voel mij geliefd, gezegend en zielsblij.
Uitdagingen en Valkuilen
Het siddert, het gonst en het kraakt. Er zijn een heleboel uitdagingen en valkuilen op het pad. Ik ben hier door het park misleid bij de aankoop van mijn chalet en het erbij gemaakte tuinhuisje heeft tot aan vandaag nog gelekt, ondanks alle energie van meerdere vakmensen en van mijzelf. Vorige week werd mijn fiets uit datzelfde tuinhuisje gestolen en twee dagen erna reed ik een zo grote deuk in mijn auto dat hij waarschijnlijk total loss wordt verklaard. Ik word op allerlei wijze op de proef gesteld en ik leer steeds meer. Ik snuffel aan het zogenaamde leed en besluit door te vliegen, de vrijheid in.
Mijn hoofd erbij houden
Mijn hoofd erbij houden, me niet laten afleiden, vertellen mijn kaarten mij, terwijl ze mij niets dan voorspoed laten zien. Vruchtbaarheid, magische ontdekkingen en kracht, alles wat ik droomde zal zich nu aan mij ontvouwen. En ik hoef niets te doen. Ik heb alles geleerd. Ik voel me in mijn kracht komen en de liefde lacht door mij heen. Maandenlang alleen op de Veluwe heeft me goed gedaan. Ik hoor iedere dag intens de vogels fluiten, ze maken dat ik geniet van het leven en in het moment kom. Ik kijk dromend naar de boomtoppen en voel hun uitstralende liefde. En de zon! De zon schijnt hier altijd en brengt vreugde. Ik geniet.
Nadat ik voorgaande schreef ging ik mijn tuin in en werd geroepen door mijn overbuurman. Hij vertelt me dat ik moet snoeien. Hij demonstreert gelijk zijn bedoeling en zet zijn snoeischaar in mijn nog kleine plantjes. Ik sta er rustig bij te kijken en vertel hem dat ik dit niet wil. Hij gaat nog even door. En dan het onkruid. Ik vertel hem dat het winterpostelein is wat daar spontaan groeit en dat ik er iedere dag van eet. Vervolgens draait hij me de rug toe, gaat weer aan zijn eigen werk en begint dan over het gevallen blad. En als ik er niets aan doe en het komt in zijn tuin dat hij alles terug zal blazen. Ik moet nu grinniken, maar net voelde het koud en vastbesloten. Ik zeg hem dat ik open sta voor een gesprek, maar dan face-to-face, niet tegen een rug aankijkend. Ik loop weg. Schud het van me af als vallend blad.
Onvoorwaardelijke Liefde
Alle tegenstellingen: mannelijk-vrouwelijk, verleden, heden, toekomst, hemel en aarde, mogen bij elkaar komen. Alles mag ervaren worden en omhelsd, om te kunnen transcenderen naar Onvoorwaardelijke Liefde! De workshop is op 25 maart!
De Gaia Orakel kaartenset van Toni Carmine Salerno is hartverwarmend. Een aanrader!
1 mrt 2019 |
Vrouwelijke apostel
Opeens had ik gisteravond de behoefte om contact te maken met mijn leven als vrouwelijke apostel van Jezus en Maria Magdalena. Ik had daar nog nauwelijks verbinding mee gemaakt terwijl ik workshopdeelnemers dat wel liet doen. Ik zag mijzelf op een ezel zitten.
Verliefd op Jezus
Er liep iemand naast: Jezus? Ik merkte dat ik niet durfde te kijken, dat niet durfde te hopen. Alsof ik hem verafgoodde en dat niet mocht? Was ik verliefd soms op Jezus? Pfff. het moet niet gekker worden. Ja, ik was verliefd op Jezus! We spraken erover samen en ik heb het kunnen verwerken en het transformeerde naar onvoorwaardelijke liefde. Ik herinner me opeens de verliefdheden op oudere jongens met lange haren in mijn vroege puberteit. Ik zag de man toen nog als een held die mij ging redden. Jezus dus.
Een gewelddadige dood
Ik was getrouwd en had drie kinderen. Mijn man woonde elders voor zijn werk. Ik hield veel van hem voel ik, maar ik had me aangesloten bij de kring rond Jezus en Maria Magdalena en hij gaf me deze ruimte. Ik vroeg me van binnen af of ik bij de kruisiging ben geweest. En hoe ik aan mijn einde ben gekomen in dat leven. Ik kreeg duidelijk dat ik de kruisiging heb meegemaakt en dat ik dat goed kon verwerken omdat ik wist dat Jezus dat ook kon. Hij is in zijn lichtlichaam gegaan en had daarmee geoefend (*).
Ik ben zelf aan mijn einde gekomen door marteling vanwege het uitdragen van de leer van Jezus en Maria M na de dood en de wederopstanding van Jezus. En opeens een schok: wat gebeurde er met mijn kinderen dan? Dan komt door dat mijn kinderen ook gemarteld en gedood en mijn man ook vanwege mijn praktijken. Ik huil opeens intens en met een bang vermoeden: hoe oud dan waren mijn kinderen? 1, 4 en 7. Er komt meer intens verdriet los en ik besef: Jezus was voorbereid en zij waren dat niet. Ik heb moeten toekijken.
Mijn schuld
Was het mijn schuld? Ik krijg het gevoel dat ik de missie boven alles heb laten gaan en dat ik mijn kinderen onvoldoende beschermd heb. Dat past wel bij mij. Ik huil nu voluit en stop weer snel daarmee. Ik vermoed ook dat het deel is van mijn onvermogen al die levens daarna om ten volle in mijn licht en kracht te gaan staan. Er ontstaat steeds een onnoembare dreiging als ik dat wel doe. Bang dat er iets kapot zal gaan wat groter is dan ikzelf. Voor wie, voor wat, ten koste van wie of wat zou ik dat dan nog doen?
Ik vermoed dat het aarzelende patroon wat ik nu beleef bij het vrij vormgeven van eerst spirituele sessies en daarna workshops, steeds vol enthousiasme en moed beginnend, maar dan bij “tegenslag” het graag weer opgevend, gestoeld is op de wonden van vele levens, ontstaan bij het uitdragen van mijn essentie. In mij op komt ook dat het bedoeld is geweest dat ik in dit leven geen kinderen heb en geen vaste partner. Dat klopt voel ik.
De ontwikkeling naar mijn missie
De ontwikkeling naar mijn missie gaat voor alles. In dit leven verbrak ik mijn relaties zodra ze mijn ontwikkeling niet meer dienden. Heb ik voordat ik indaalde een kinderloos leven besteld vanwege schuldgevoel? Nee, dat klopt niet, voel ik. Na enig gepuzzel krijg ik duidelijk dat het besluit van ‘bovenaf’ is gemaakt, nadat ik ingestemd heb met een voornamelijk solistisch leven omdat ik helemaal los van alles moest ontwikkelen voor een goddelijke opdracht in dit leven. Ik bedenk mij dat Maria Magdalena en Jezus hun leven voorafgaande aan hun missie in isolement doorbrachten om de ondergang van Atlantis te verwerken en als opmaat naar dat laatste leven op aarde (*).
Uitersten van Geweld en Liefde
Ik omarm mijn kinderen, ik omarm mijn man en ik omarm mijzelf. Het zijn harde lessen, maar ze moesten geleerd. Mijn levens kenmerken zich door het uiterste aan psychisch en lichamelijk geweld. Maar ook door de hoogste liefde mogelijk op aarde, de trilling die ik bij mij draag en die ik in een aantal van mijn partnerschappen en in mijn liefde voor het leven en in mijn werk kon ervaren en doorgeven. Jaren van opschoning en in balans brengen van deze levens zijn achter de rug; mijn licht daalt steeds verder in. Ik ben zover.
Dit tweede artikel is onderdeel van de reeks over de 24 apostelen van Maria Magdalena en Jezus en volgt op:
artikel 1: Maria Magdalena: de hoogste lichtmeester van ons Sterrenstelsel
artikel 3: Apostel Judas, een ontmoeting met de Verrader en Dienaar van de Mensheid
(*) Over het leven van Jezus en Maria Magdalena en hun inwijding van de vrouwelijke en mannelijke apostelen en de Maria Magdalena code kun je lezen bij Follow Your Heart Publishing/Maria Magdalena en Jezus.
